رآن را بوسیدم
گلبرگهای یاس
از لابهلای ورقها فرو ریخت
یاسها چقدر شبیه تواند
فاطمه!
ای گمگشته بقیع!
کدام گمشده به تو پناه آورد و پیدایش نکردی؟!
ای بهشت گمشده پهلو شکسته،
کدام شکسته! از تو التیام جست و مرهم نگذاشتی؟!
تو، آنسوی خودت بودی
و همیشه بهترین را برای دیگران میخواستی
و این است شیوه عشق، که از پدر به تو رسیده بود
بانوی مهربانی و آیینهها، سلام!
... اما چه زود وقت خداحافظی رسید.
نوشتن دیدگاه