ماجرای بدهی‌های کلان دولت به سازمان تأمین اجتماعی، ورشکستگی
داروخانه‌ها، تعویق حقوق بازنشستگان و تغییرات مکرر ریاست از جمله
حواشی چند سال اخیر سازمان تأمین اجتماعی است که این روزها با
انتصاب و ابقای سعید مرتضوی به عنوان رئیس این سازمان به اوج خود
رسیده است.
روزهای پایانی سال گذشته بود که سعید مرتضوی رئیس بازداشتگاه کهریزک به عنوان رئیس سازمان تأمین اجتماعی برگزیده شد. مدت زمان زیادی از این اتفاق نگذشته بود که دولت بدهی سالیان دراز خود به سازمان تأمین اجتماعی را به طور کلی پرداخت کرد. نمایندگان مجلس اما با انتخاب سعید مرتضوی به عنوان رئیس سازمان تأمین اجتماع دل خوشی نداشتند و این نارضایتی تا به جایی بالا گرفت که وزیر کار برای استیضاح به مجلس فراخوانده شد.
روسای تأمین اجتماعی
سازمان تأمین اجتماعی از همان ابتدای روی کار آمدن دولت نهم به یکی از سازمان‌های پر حاشیه تبدیل شد. اولین رئیس این سازمان در دوره اول ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، حسین ضیائی بود. اما انگار خدمات او زیاد به چشم روسایش نیامد و در سال 88 ذبیحی که از مشاوران رئیس جمهور هم بود جانشین او شد. ضبیحی دل خوشی هم از رسانه‌ها و خبرنگاران نداشت و همواره از مصاحبه و گفتگو فرار می‌کرد. ریاست ناعادلانه ضبیحی هم پایدار نبود و وزارت صادق محصولی نقطه پایانی بر فصل ریاست او بر سازمان تأمین اجتماعی بود. محصولی پس از برکناری ذبیحی، رحمت الله حافظی که معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت بود و مدیرعاملی بیمه خدمات درمانی را هم در کارنامه خود داشت به عنوان رئیس جدید سازمان برگزیده شد.
بدهی‌های دولت به سازمان تأمین اجتماعی که یکی از مهم‌ترین حاشیه سال‌های اخیر این سازمان بود و دولت از سال 85 به بعد از پرداخت این بدهی سرباز مزده بود، به ناگاه به طور کامل پرداخته شد!
در دوران حافظی دو مشکل بزرگ بر سر راه سازمان تأمین اجتماعی قد علم کرد. مشکل اول بدهی‌های دولت به سازمان تأمین اجتماعی و دیگری ماجرای ورشکستگی این سازمان. صندوق تأمین اجتماعی جمعیت حدود دو میلیون نفر بیمه شده و نزدیک به یک میلیون نفر مستمری‌بگیر را تحت پوشش دارد و با در نظر گرفتن افراد خانواده بیمه‌شدگان، این تعداد به 27 میلیون نفر می‌رسد. ماجرای بدهی‌ها از اینجا شروع شد که ورودی بیمه پرد ازها کاهش پیدا کرد و بر تعداد بازنشستگان افزوده شد. این مشکلات دست در دست هم داد تا صندوق تأمین اجتماعی را تا مرز ورشکستگی پیش برود. مشکل دیگری که سازمان تأمین اجتماعی را در دوره حافظی در صدر خبرها قرار داد، ماجرای تفحص مجلس در این سازمان بود. ماجرای تحقیق و تفحص ادامه پیدا کرد تا اینکه رئیس کمیته خبر از اختلاس هزار میلیاردی شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی (شستا) داد.
البته این خبر با تایید و تکذیب‌های بسیاری همراه شد. بالاخره حافظی هم در دی ماه سال 90 از ریاست تأمین اجتماعی برکنار شد و سید مجید موسویان سرپرستی این سازمان را به عهده گرفت اما عمر سرپرستی موسویان هم به دو ماه نرسید و در روزهای پایانی سال گذشته قاضی سعید مرتضوی از سوی رئیس جمهور به عنوان رئیس سازمان تأمین اجتماع انتخاب شد. مرتضوی با ماجرای پر حاشیه کهریزک یکی از جنجالی‌ترین روسای سازمان تأمین اجتماعی بود. نمایندگان مجلس انتصاب او را به این سمت با توجه به گذشته‌اش، نپذیرفتند و از همان ابتدا نارضایتی خود را اعلام داشتند و این نارضایتی‌ها تا جایی پیش رفت که بهارستانی‌ها وزیر کار را برای این انتصاب به مجلس فراخواندند.
مرتضوی با حدادعادل دست شرف داد كه استعفا می دهد و از نظرش بر نمی گردد به تامین اجتماعی هم نمی رود مگر برای استعفا .
آنگونه كه از شواهد برمی آید نه هیچ خبری از استعفا است و نه قول شرفی كه بر اساس آن استیضاح وزیر لغو شد، حتی مرتضوی از استخدام پنج هزار و 777 نفر هم خبر داده است.
صندوق تأمین اجتماعی جمعیت حدود دو میلیون نفر بیمه شده و نزدیک به یک میلیون نفر مستمری‌بگیر را تحت پوشش دارد و با در نظر گرفتن افراد خانواده بیمه‌شدگان، این تعداد به 27 میلیون نفر می‌رسد
ورود سعید مرتضوی به سازمان تأمین اجتماعی تحولات عظیمی را در این سازمان به وجود آورد.
مرتضوی می گوید: مجوز پیوند كبد، كلیه و مغز استخوان از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی برای این بیمارستان گرفته شده و به جرأت می توان گفت اخذ این مجوزها از دیرباز جزو آرزوهای صندوق تأمین اجتماعی بوده است.
بدهی‌های دولت به سازمان تأمین اجتماعی که یکی از مهم‌ترین حاشیه سال‌های اخیر این سازمان بود و دولت از سال 85 به بعد از پرداخت این بدهی سرباز زده بود، به ناگاه به طور کامل پرداخته شد! این بدهی‌ها در سال 85 حدود 6 هزار میلیارد تومان بود که این رقم در سال 87 به 10 هزار میلیارد تومان و در سال 89 به مرز 30 هزار میلیارد رسیده بود. اما در تمام این سال‌ها هیچ تلاشی از سوی دولت برای پرداخت این بدهی‌ها نمی‌شد و حتی رئیس جمهور در نشست‌های مطبوعاتی خود به طور کلی چنین بدهی را انکار کرده بود.
اما رئیس جمهور در اقدامی ناگهانی پس از انتصاب قاضی مرتضوی به عنوان ریاست سازمان تأمین اجتماعی تمامی بدهی‌های دولت به این سازمان را که تا آن روز به 35 هزار میلیارد تومان رسیده بود پرداخت کرد. البته پرداخت این بدهی‌های سالیان دراز باعث نشد که نمایندگان مجلس دست از مخالفت‌هایشان با رئیس جدید بردارند و اما و اگرها در خصوص رفتن و ماندنش تا مدت‌ها تیتر خبرها بود تا اینکه چندی پیش خبری بر روی خروجی خبرگزاری‌ها رفت که از ابقای سعید مرتضوی در ریاست سازمان تأمین اجتماعی خبر می‌داد. در این میان باید از رئیس جمهور پرسید که اگر منابع پرداخت بدهی‌ها تأمین اجتماع وجود داشت چرا در 6 سال اخیر این بدهی‌ها پرداخت نمی‌شد تا این سازمان بهتر بتواند خدمات خود را به اعضای صندوق ارائه دهد و در این راستا چه بسیار داروخانه های که به دلیل عدم پرداخت‌ها ورشکسته شدند. آیا اهداف سیاسی در انتصاب ریاست باید سبب شود که 27 میلیون عضو سازمان تأمین اجتماعی از حقوق قانونی خود محروم شوند!؟ این بازی‌های قدرت تا چه زمانی قرار است ادامه پیدا کند؟ چه زمان قرار است خدمت رسانی به مردم هدف مسئولان قرار بگیرد؟
نوشتن دیدگاه